Καλόγερος (Parus Major)
Δενδρόβιο πουλί που κάνει ακροβατικούς ελιγμούς πάνω στα κλαδιά. Μήκους 14
εκατοστών, είναι η μεγαλύτερη από τις παπαδίτσες. Ο Καλόγερος έχει κεφάλι και
λαιμό στιλπνό μαυρογάλαζο ενώ τα μάγουλά του είναι λευκά. Το κάτω μέρος του
σώματός του καλύπτεται από κίτρινο φτέρωμα με μια χαρακτηριστική μαύρη, μακριά
γραμμή στη μέση.
Τρώει έντομα, νύμφες και αβγά εντόμων αλλά και σπόρους.
Ο Καλόγερος γεννάει δύο φορές. Απρίλιο έως Αύγουστο, από 8-15 αβγά τη φορά! Κλωσσάει το θηλυκό επί δύο εβδομάδες αλλά τη φροντίδα των νεοσσών επωμίζονται και οι δύο γονείς. Τα μικρά εγκαταλείπουν τη φωλιά μετά από 15-23 μέρες.
Τρώει έντομα, νύμφες και αβγά εντόμων αλλά και σπόρους.
Ο Καλόγερος γεννάει δύο φορές. Απρίλιο έως Αύγουστο, από 8-15 αβγά τη φορά! Κλωσσάει το θηλυκό επί δύο εβδομάδες αλλά τη φροντίδα των νεοσσών επωμίζονται και οι δύο γονείς. Τα μικρά εγκαταλείπουν τη φωλιά μετά από 15-23 μέρες.
Καρδερίνα (Carduelis carduelis)
Μήκους 12 εκατοστών, η Καρδερίνα έχει κόκκινο κεφάλι πίσω από το ράμφος και ως
τα μάτια ενώ τα μάγουλά της είναι λευκά και το στέμμα του κεφαλιού μαύρο, όπως
και ο αυχένας. Οι φτερούγες της είναι μαύρες με κίτρινη φαρδιά λωρίδα στη μέση
και στο τελείωμα τους έχουν λευκές κηλίδες. Η ουρά της είναι μαύρη, με λευκές
κηλίδες στην άκρη. Το πέταγμά της μοιάζει με χορό.
Ζευγαρώνει δύο ή τρεις φορές το χρόνο, για πρώτη φορά αργά τον Απρίλιο ή στις αρχές του Μαΐου. Το χτίσιμο της φωλιάς, στις άκρες των δέντρων και στους πυκνούς θάμνους, επωμίζεται μόνο το θηλυκό που γεννάει 5-6 αβγά και τα κλωσάει μόνο του. Στο μεγάλωμα των νεοσσών, όμως, που κάνουν τα πρώτα τους πετάγματα μετά από περίπου δύο εβδομάδες, συμμετέχει και ο πατέρα.
Σπίνος (Fringilla coelebs)
Πρόκειται για την πιο συνηθισμένη σπίζα, για αυτό και ορισμένοι τον ονομάζουν «ο Σπουργίτης του δάσους».
Μήκους 15 εκατοστών, το αρσενικό έχει καστανοκόκκινο κάτω μέρος και μάγουλα, σκούρο καστανό πάνω μέρος, μια διπλή λευκή ράβδωση στην αρχή των φτερών, που διακρίνεται πολύ εύκολα όταν πετάει, γαλαζόγκριζο στέμμα και αυχένα και ελαιοκαστανωπό πάνω μέρος, ελαφρότερο και με τόνους άσπρου κάτω μέρος, ενώ τα φτερά του είναι ίδια με του αρσενικού.
Ζευγαρώνει τον Απρίλιο και το Μάιο. Γεννάει 4-5 αβγά που επωάζονται για 11-13 μέρες αποκλειστικά από το θηλυκό. Ο Σπίνος τρέφεται με σπόρους αλλά το καλοκαίρι και με έντομα.
Κοκκινολαίμης (Erithacus rubecula)
Πουλί που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις αφού οι περισσότεροι το γνωρίζουν αρκετά καλά.
Ψάχνει για έντομα στο έδαφος ή στέκεται και παραμονεύει σε κάποιο κλαδί, εφορμώντας την κατάλληλη στιγμή για να αρπάξει τη λεία του, που εντόπισε να κινείτε στο έδαφος.
Γεννά 4–6 αβγά σε μια καλά κρυμμένη και θολωτή φωλιά, συνήθως μέσα στα δάση. Την επώαση αναλαμβάνει το θηλυκό αλλά η ανατροφή των νεοσσών γίνεται και από τους δύο γονείς. Μερικά αρσενικά είναι … δίγαμα, ζευγαρώνουν δηλαδή με δύο θηλυκά
Ζευγαρώνει δύο ή τρεις φορές το χρόνο, για πρώτη φορά αργά τον Απρίλιο ή στις αρχές του Μαΐου. Το χτίσιμο της φωλιάς, στις άκρες των δέντρων και στους πυκνούς θάμνους, επωμίζεται μόνο το θηλυκό που γεννάει 5-6 αβγά και τα κλωσάει μόνο του. Στο μεγάλωμα των νεοσσών, όμως, που κάνουν τα πρώτα τους πετάγματα μετά από περίπου δύο εβδομάδες, συμμετέχει και ο πατέρα.
Σπίνος (Fringilla coelebs)
Πρόκειται για την πιο συνηθισμένη σπίζα, για αυτό και ορισμένοι τον ονομάζουν «ο Σπουργίτης του δάσους».
Μήκους 15 εκατοστών, το αρσενικό έχει καστανοκόκκινο κάτω μέρος και μάγουλα, σκούρο καστανό πάνω μέρος, μια διπλή λευκή ράβδωση στην αρχή των φτερών, που διακρίνεται πολύ εύκολα όταν πετάει, γαλαζόγκριζο στέμμα και αυχένα και ελαιοκαστανωπό πάνω μέρος, ελαφρότερο και με τόνους άσπρου κάτω μέρος, ενώ τα φτερά του είναι ίδια με του αρσενικού.
Ζευγαρώνει τον Απρίλιο και το Μάιο. Γεννάει 4-5 αβγά που επωάζονται για 11-13 μέρες αποκλειστικά από το θηλυκό. Ο Σπίνος τρέφεται με σπόρους αλλά το καλοκαίρι και με έντομα.
Κοκκινολαίμης (Erithacus rubecula)
Πουλί που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις αφού οι περισσότεροι το γνωρίζουν αρκετά καλά.
Ψάχνει για έντομα στο έδαφος ή στέκεται και παραμονεύει σε κάποιο κλαδί, εφορμώντας την κατάλληλη στιγμή για να αρπάξει τη λεία του, που εντόπισε να κινείτε στο έδαφος.
Γεννά 4–6 αβγά σε μια καλά κρυμμένη και θολωτή φωλιά, συνήθως μέσα στα δάση. Την επώαση αναλαμβάνει το θηλυκό αλλά η ανατροφή των νεοσσών γίνεται και από τους δύο γονείς. Μερικά αρσενικά είναι … δίγαμα, ζευγαρώνουν δηλαδή με δύο θηλυκά
eee paidia ego jero pos katalabeneis ton kalogero th filo exei o arsenikos exei pio platia gramh sto sththos kai o thlikos pio mikri
ΑπάντησηΔιαγραφήthn karderina thn katalabeneis apo to entono xroma poy exei sthn moyrei o arsenikos exei pio entono xroma apo ton thliko(kokkino xroma)
ΑπάντησηΔιαγραφήton spino ton katalabeneis apo to guristo ramfos o arsenikos exei ligo pio guristo ramfos apo ton thliko
ΑπάντησηΔιαγραφήton kokkino lemh apo to pio skoyro xroma ston lemo o arsenikos exei pio skoyro xroma apo ton thliko
ΑπάντησηΔιαγραφή